بیش از پنج میلیون سال است که هر از گاهی اخباری بشقاب پرنده ها و انسان های فضایی گزارش شده است. تا کنون هزاران برگ پرونده محرمانه برای اثبات وجود این پدیده ها تحت بررسی قرار گرفته اند ولی هنوز هم بسیاری از جوانب مربوط به فضایی ها ناشناخته باقی مانده است. موضع دانشمندان نسبت به این گزارشات نیز وضعیت را بغرنج تر مینماید. به نظر میرسد که آن ها میل دارند این حرف ها را رد کنند ولی باز هم چندان به حرف خود اطمینان ندارند.
فضایی ها ارتباط نزدیکی به ارتش علوم و سیاست های تحقیقاتی قدرت های جهانی دارند و این موضوع در برخی مدارک محرمانه موسسات سری دولت هایی همچون آمریکا مثل CIA و FBI وزارت اطلاعات ناسا NORAD (فرمانداری دفاع هوایی آمریکای شمالی) وجود دارد.
برخی بر این باورند که این موسسات نه تنها از مجود فضایی ها آگاه هستند بلکه سعی دارند تکنولوژی هایی شبیه به تکنولوژی فضایی ها را نیز بسازند و ظاهرا به دانشمندان گفته شده است چشم خود را بر روی این موضوع ببندند و در نتیجه موسسات سری به راحتی آزمایشات مخفی خود را انجام میدهند.
لئو ناردو اسپرینگ فضایی شناس آمریکایی از طریق منبعی موثق (که میل دارد نامی از او ذکر نشود) مدرکی به دست آورد که حکایت از وجود موجودات فضایی داشت. این مدرک متعلق به شانزدهم جولای سال 1947 است و ظاهرا قطعه ای از یک شی پرنده است. در آن سال پس از کشف این شی وقتی واحد های نظامی و نیروی هوایی آمریکا این قطعه را مورد بررسی قرار دادند به این نتیجه رسیدند که به دلایل مختلفی ممکن نیست ساخت کشور آمریکا باشد و با اطلاعات دقیقی که دارند شوروی نیز نمیتوانسته آن را بسازد. وقتی کارشناسان نظامی آن شی را دقیق تر مورد بررسی قرار دادند قطعه ای شبیه به یک موتور اتمی داخل آن یافتند. احتمالا این نیروگاه شبیه به یک تبادل گر حرارتی عمل میکرده است. یک قطعه پرنده نیز در قسمت جلویی این شی قرار دارد. دلایلی در دست است که نشان میدهد این شی با کنترل از راه دور هدایت میشده است. آیا این وسیله دلیلی بر وجود آدم فضایی های کاملا پیشرفته نیست؟ و به گفته ی این محقق جالب اینجاست که آن موسسات سری ابر قدرت های دنیا از این وسیله بهره گرفته اند و از روی آن بمب های اتمی را ساختند.
آدم فضایی ها در ماه
در سال 1969 سفینه"آپولو 11"به ماه فرستاده شد. گروه فضانوردان از جمله "آرمسترانگ" "کالینز" "اولدرین" پس از چندین ساعت حرکت به سوی ماه خبر دادند که چند گلوله ی نورانی اطراف پایه های سفینه هستند و با همان سرعت به دنبال آن حرکت میکنند. این گزارش کارکنان مرکز کنترل را نگران کرد. سه روز گذشت و هیچ انفجاری رخ نداد و آن ها به ماه رسیدند.
دستیار آرمسترانگ سال ها بعد در این باره می گفت گلوله های نورانی در فاصله سه فوتی ما بودند. سه بشقاب پرنده با قطرهای 15 تا 30 متر. مثل اینکه از یک مخزن اصلی جدا شده بودند. صداهای عجیبی از فرستنده ها می آمد. آرمسترانگ موج فرستنده را عوض کرد و به اوپراتور گفت: میخواهم بدانم جریان چیه؟ اوپراتور خبر نداشت چه شده است و گفت: چی شده؟ آنجا اوضاع خوبه؟ یکی از فضانوردان گفت:قربان یک چیزهای بزرگی کنار دهانه ی انفجار سفینه هستند. خداوندا مثل اینکه روی آن نشسته اند انگار اذ روی ماه دارند ما را نگاه میکنند پنج ساعت بعد که روحیه ها کمی بهتر شد آرمسترانگ و اولدرین تصمیم گرفتند از سفینه خارج شوند و به کالینز گفتند در سفینه آماده بماند تا در صورت بروز خطر به سرعت از ماه فرار کنند. دو فضانورد از سفینه خارج و در تاریکی گم شدند. در حالی که خانوادهاشان با چشمانی هراسان بر روی زمین به مونیتور ها خیره بودند. زمان به کندی میگذشت تا اینکه بالاخره آرمسترانگ و اولدرین بازگشتند و آرمسترانگ آن جمله تاریخی را گفت برای یک مرد قدم کوچکی است اما برای بشریت پرشی بلند. آن ها اثری از آن شی های فضایی پیدا نکرده بودند اما سال های پس از آن فضانوردان بارها و بارها چیزهای مشکوکی را در اطراف خود دیده اند.
آیا فضایی ها وجود دارند؟
در حالی که هرگز سند مطمئنی از وجود موجودات سیارات دیگر در دست نیست ولی بسیاری از مردم(یکیش خود من مگه میشه؟)نمیتوانند قبول کنند که در کهکشانی به این بزرگی که اندازه آن در حدود صد هزار سال نوری است هیچ موجود زنده دیگری نباشد این موضوع تا حدی پیش رفته است که در سالهای اخیر توجه خیلی ها به دولت آمریکا و ارتباط آن با فضایی ها جلب گشته و در این رابطه داستان های زیادی بر سر زبان ها افتاده و فیلم های زیادی ساخته شده است و راست یا دروغ افراد بسیاری گزارش داده اند که با چشمان خود آدم فضایی ها را دیده اند.
اینم از این دفعه ی بعد( 2یا 3 روز دیگه) چند تا داستان از گزارش انسان هایی که فضایی هارو دیده میذارم امیدوارم خوشتون اومده باشه و بیاد
تبادل
لینک هوشمند
